Binalarda zorunlu arabuluculuk, apartman ve site gibi toplu konutlarda yaşayan insanların arasında çıkan anlaşmazlıkların çözümünde arabuluculuk sürecinin zorunlu hale getirilmesidir. Arabuluculuk, taraflar arasında bir anlaşmazlık olduğunda, arabulucuların yardımıyla tarafların uzlaşmaya varması yoluyla çözülmeye çalışılır.

Zorunlu arabuluculuk, 2018 yılında yürürlüğe giren ve Türkiye'deki uyuşmazlık çözüm yöntemlerini değiştiren 7155 sayılı kanunla getirilmiştir. Buna göre, toplu konutlarda çıkan anlaşmazlıkların çözümünde arabuluculuk süreci zorunlu hale getirilmiştir.

Zorunlu arabuluculuk uygulaması, apartman ve site yönetimlerinde çıkan anlaşmazlıkların daha hızlı, daha ucuz ve daha etkili bir şekilde çözülebilmesini sağlar. Ayrıca, mahkeme süreçlerinin uzaması ve maliyetli olması yerine arabuluculuk süreci, tarafların uzlaşması yoluyla sorunun çözümüne katkı sağlar.

Zorunlu arabuluculuk süreci, tarafların bir arabulucu belirlemesiyle başlar. Arabulucunun görevi, tarafların anlaşmazlık konusunda uzlaşmalarına yardımcı olmaktır. Arabuluculuk süreci, anlaşmazlık konusunun ciddiyetine ve tarafların uzlaşma isteğine bağlı olarak birkaç saat veya birkaç gün sürebilir.

Zorunlu arabuluculuk, birçok toplu konut yönetmeliğinde de yer almaktadır. Bu nedenle, toplu konutlarda yaşayan insanlar, anlaşmazlık durumunda arabuluculuk sürecine başvurarak sorunlarını daha hızlı ve etkili bir şekilde çözebilirler.